بوهریم

بوهریم یا بوریم (به انگلیسی: Bohrium) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است که در آزمایشگاه و به دست بشر ساخته شده و در طبیعت، به صورت طبیعی به دلیل ناپایداری بسیار بالا موجود نمی‌باشد. نشانه کوتاه آن و عدد اتمی آن ۱۰۷ است. این عنصر به افتخار نیلز بور، دانشمند هسته‌ای و برنده جایزه نوبل، نام‌گذاری شده است. در سال ۱۹۷۶، دانشمندان روسی در دوبنا اعلام کردند که با بمباران با هسته‌های سنگین ، عنصر ۱۰۷ را ساخته‌اند. این گزارش‌ها اعلام کردند که آزمایش‌های ۱۹۷۵ به دانشمندان امکان داده که عنصر جدیدی را بسازند. سیلندری که به سرعت می‌چرخد، با لایه نازکی از فلز بیسموت پوشیده می‌شود و به عنوان هدف به کار می‌رود. این هدف با جریانی از یون‌های کروم-۵۴ بمباران می‌شود. وجود عنصر ۱۰۷ توسط گروهی از فیزیکدانان آلمان غربی که در آزمایشگاه تحقیقاتی دارمستات کار می‌کردند تایید شد و شش هسته عنصر ۱۰۷ را شناسایی و تهیه کردند.

این عنصر ابتدا با نام نیلزبوریم (Nielsbohrium) و نماد Ns شناخته می‌شد. بعدها آیوپاک نام و نماد آن را به بوهریم (Bohrium) و نماد Bh تغییر داد.
بوریم، 107Bh
ویژگی‌های کلی
تلفظi/ˈbɔːriəm/ (BOR-ee-əm)
ظاهرنامعلوم
عدد جرمی270 (پایدارترین ایزوتوپ)
بوریم در جدول تناوبی
Re

Bh

(Ups)
سیبورگیمبوریمهاسیم
عدد اتمی (Z)107
گروهگروه ۱۲
دورهدوره 7
بلوکبلوک-d
آرایش الکترونی[Rn] 5f14 6d5 7s2[1][2]
لایه الکترونی
2, 8, 18, 32, 32, 13, 2
(predicted)
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STPunknown phase
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش(+3), (+4), (+5), +7[2][3] (: prediction)
شعاع کووالانسی pm
دیگر ویژگی ها
شماره ثبت سی‌ای‌اس54037-14-8
ایزوتوپ‌های بوریم
ایزوتوپ فراوانی نیمه‌عمر (t۱/۲) حالت فروپاشی محصول
274Bh syn ~53 s α 8.93 270Db
272Bh syn 9.8 s α 9.02 268Db
271Bh syn α 267Db
270Bh syn 61 s α 8.93 266Db
267Bh syn 17 s α 8.83 263Db
266Bh syn 0.9 s α 9.77,9.04 262Db
265Bh syn 0.9 s α 9.24 261Db
264Bh syn 0.97 s α 9.62,9.48 260Db
262mBh syn 9.6 ms α 10.37,10.24 258Db
262gBh syn 84 ms α 10.08,9.94,9.82,9.74,9.66 258Db
261Bh syn 11.8 ms α 10.40,10.10,10.03 257Db
260Bh syn 35 ms α 10.16 256Db

عنصر بوهریم در طبیعت

بوهریم آن قدر ناپایدار است که هر مقداری از آن تشکیل شود، به سرعت به عناصر دیگر تبدیل می‌شود. بنابراین نمی‌تواند به طور طبیعی اثرات و خطراتی را بر روی سلامتی بر جای بگذارد. همچنین به علت نیمه عمر بسیار کوتاه بوهریم (حدود ۰٫۴۴ ثانیه)، به صورت طبیعی بوهریم اثرات زیست محیطی نمی‌تواند داشته باشد.


معنای بوهریم را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بوهریم موجود است.
جدول تناوبی بر اساس دوره کشف
۱ ۲ ۳   ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸
گروه   
 دوره  
۱ ۱
H
۲
He
۲ ۳
Li
۴
Be
۵
B
۶
C
۷
N
۸
O
۹
F
۱۰
Ne
۳ ۱۱
Na
۱۲
Mg
۱۳
Al
۱۴
Si
۱۵
P
۱۶
S
۱۷
Cl
۱۸
Ar
۴ ۱۹
K
۲۰
Ca
۲۱
Sc
۲۲
Ti
۲۳
V
۲۴
Cr
۲۵
Mn
۲۶
Fe
۲۷
Co
۲۸
Ni
۲۹
Cu
۳۰
Zn
۳۱
Ga
۳۲
Ge
۳۳
As
۳۴
Se
۳۵
Br
۳۶
Kr
۵ ۳۷
Rb
۳۸
Sr
۳۹
Y
۴۰
Zr
۴۱
Nb
۴۲
Mo
۴۳
Tc
۴۴
Ru
۴۵
Rh
۴۶
Pd
۴۷
Ag
۴۸
Cd
۴۹
In
۵۰
Sn
۵۱
Sb
۵۲
Te
۵۳
I
۵۴
Xe
۶ ۵۵
Cs
۵۶
Ba
57
La
۷۲
Hf
۷۳
Ta
۷۴
W
۷۵
Re
۷۶
Os
۷۷
Ir
۷۸
Pt
۷۹
Au
۸۰
Hg
۸۱
Tl
۸۲
Pb
۸۳
Bi
۸۴
Po
85
At
86
Rn
۷ ۸۷
Fr
۸۸
Ra
۸۹
Ac
۱۰۴
Rf
۱۰۵
Db
۱۰۶
Sg
۱۰۷
Bh
۱۰۸
Hs
۱۰۹
Mt
۱۱۰
Ds
۱۱۱
Rg
۱۱۲
Cn
۱۱۳
Nh
۱۱۴
Fl
۱۱۵
Mc
۱۱۶
Lv
۱۱۷
Ts
۱۱۸
Og
 
۵۸
Ce
۵۹
Pr
۶۰
Nd
۶۱
Pm
۶۲
Sm
۶۳
Eu
۶۴
Gd
۶۵
Tb
۶۶
Dy
۶۷
Ho
۶۸
Er
۶۹
Tm
۷۰
Yb
۷۱
Lu
 
۹۰
Th
۹۱
Pa
۹۲
U
۹۳
Np
۹۴
Pu
۹۵
Am
۹۶
Cm
۹۷
Bk
۹۸
Cf
۹۹
Es
۱۰۰
Fm
۱۰۱
Md
۱۰۲
No
۱۰۳
Lr
 
 
رنگ پس‌زمینه سن کشف را نشان می‌دهد:
روزگار باستان تا قرون وسطی قرون وسطی–۱۷۹۹ ۱۸۰۰–۱۸۴۹ ۱۸۵۰–۱۸۹۹ ۱۹۰۰–۱۹۴۹ ۱۹۵۰–۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰
(۱۲ عنصر)
روزگار باستان تا قرون وسطی: تا قرون وسطی اکتشاف‌ها ثبت نشده‌است.
(۲۲ عنصر)
اکتشافات در عصر روشنگری
(۲۵ عنصر)
انقلابات علمی و صنعتی
(۲۴ عنصر)
عصر طبقه‌بندی عناصر; استفاده از تکنیک‌های تجزیه و تحلیل طیف: بیسبودرن، روبرت بونزن، ویلیام کروکز، کیرشهف و دیگران
(۱۴ عنصر)
توسعه تئوری کوانتوم و مکانیک کوانتوم
(۱۶ عنصر)
بعد از پروژه منهتن، سنتز اعداد اتمی ۹۸ و بالاتر (برخورددهنده‌ها، روش‌های بمباران)
(۵ عنصر)
سنتزهای اخیر
رنگ عدد اتمی فازهای ماده را (در شرایط استاندارد دما و فشار) نشان می‌دهد: black=جامد green=مایع red=گاز grey=Unknown
کناره فراوانی طبیعی عنصر را نشان می‌دهد: دیرینه از واپاشی مصنوعی
  1. Johnson, E.; Fricke, B.; Jacob, T.; Dong, C. Z.; Fritzsche, S.; Pershina, V. (2002). "Ionization potentials and radii of neutral and ionized species of elements 107 (bohrium) and 108 (hassium) from extended multiconfiguration Dirac–Fock calculations". The Journal of Chemical Physics. 116 (5): 1862–1868. Bibcode:2002JChPh.116.1862J. doi:10.1063/1.1430256.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.