محققان موفق به تولید نوعی پلیمر زیستی شدهاند که صددرصد قابل بازیافت بوده و در تهیه آن از هیچ ماده نفتی استفاده نمیشود.
محققان دانشگاه ایالتی کلرادو با استفاده از مونومرهایی به نام گاما بوتیرو لاکتون (GBL) که در پاک کردن چسب و محلولهای پاککننده کاربرد دارد، پلیمری ساختهاند که کاملا قابل بازیافت و عاری از نفت است.
این نوع پلاستیک بعد از این که یک ساعت حرارت داده شود به وضعیت مولکولی اولیه خود باز میگردد. این پلاستیک تجزیهپذیر بوده و توسط موجودات زنده به سادگی تجزیه میشود. محققان میگویند این محصول تازه میتواند دیدگاههای پیشین ما در رابطه با پلاستیک و بازیافت مواد پلاستیکی را به طور کامل تغییر دهد.
هر یک از ما هر ساله حدود 90 کیلو پلیمر سنتزی مصرف میکنیم که بیشتر آنها غیرقابل تجزیه یا غیر قابل بازیافت هستند. هر ساله بیش از 27 میلیون تن پلاستیک تولید میشود و 18 میلیون تن از این میزان پلاستیک تولیدی سر از اقیانوسها در میآورد و به این ترتیب 243 هزار و 978 تن پلاستیکی که از قبل در اقیانوسها موجود بوده اضافه میشود.
در صورتی که این پلاستیک جدید به مدت یک ساعت در دمای 200 تا 300 درجه سانتیگراد حرارت داده شود میتواند به GBL اولیه تبدیل شود. با تبدیل دوباره به GBL فرآیند پلیمریزاسیون مجددا آغاز میشود. تحت شرایط دمایی منفی 40 درجه سانتیگراد، مولکولهای مونومر به هم واکنش میدهند تا زنجیره پلیمری یا شبکههای سهبعدی را بسازند.
محققان میگویند که پلاستیک جدید به نام poly GBL از نظر شیمیایی مشابه پلاستیکهای زیستی قابل تجزیهای است که در حال حاضر در بازار وجود دارد، اما بسیار ارزانتر و تولید آن بسیار سادهتر است. زیرا پلاستیکهای زیستی فعلی تنها با استفاده از باکتریهای زنده تولید میشوند. محققان امیدوارند این پلیمر جدید در آینده جای پلاستیکهای فعلی را بگیرد.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Chemistry به چاپ رسیده است.
پلاستیک به دستهای از مواد مصنوعی و یا نیمه مصنوعی گویند که از فرایند بسپارش یا پلیمریزاسیون بدست میآیند. پلاستیکها دستهای از بسپارهای افزایشی یا تراکمی هستند. پلاستیکها را میتوان به شکلهای مختلف درآورد.
بسیاری از پلاستیکها مبتنی بر شیمی کربن میباشند، یعنی این که آنها به خصوصیات و خواص اتم کربن وابستهاند. اتم کربن چهارظرفیتی است یعنی در چهار نقطه، اتمهای دیگر به آن متصل میشوند. اتمهای عناصر دیگر ظرفیتهای متنوعی دارند.
نخستین پلاستیک تجارتی در ایالت متحده، نیترات سلولز بود که تولید آن به یک قرن پیش بر میگردد. این پلاستیک توسط gohn wesly hyatt تولید گردید تا جایگزین عاج فیل شود. از عاج فیل تزئینات و وسایل بازی میساختند. در ابتدا پیشرفت و توسعه در تکنولوژی پلاستیکها به آهستگی پیش میرفت، صنایع پلاستیکهای تجاری امروزی بعد از دهه ۱۹۳۰ شروع به کار نمودند. پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم، پلاستیکها به طور گسترده در ساختمان بناها مورد استفاده قرار گرفتند.
برای نوشتن دیدگاه وارد حساب کاربری خود شوید.