شبه‌فلز

شبه‌فلز عنوانی برای طبقه‌بندی عناصر شیمایی است که به عناصری اطلاق می‌گردد که خواصشان میان فلز و نافلز است.

۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷
۲ B
بور		 C
کربن		 N
نیتروژن		 O
اکسیژن		 F
فلوئور
۳ Al
آلومینیوم		 Si
سیلیسیوم		 P
فسفر		 S
گوگرد		 Cl
کلر
۴ Ga
گالیوم		 Ge
ژرمانیوم		 As
آرسنیک		 Se
سلنیوم		 Br
برم
۵ In
ایندیوم		 Sn
قلع		 Sb
آنتیموان		 Te
تلوریوم		 I
ید
۶ Tl
تالیوم		 Pb
سرب		 Bi
بیسموت		 Po
پولونیوم		 At
استاتین

تعریف معینی برای شبه‌فلزها وجود ندارد اما دو خاصیت زیر مشخصه آن‌ها است:

  • شبه‌فلزها معمولاً به شکل اکسیدهای آمفوتر یافت می‌شوند.
  • شبه‌فلزهانیمه‌رسانا,دارای سطح صیقلی، شکننده و رسانای گرمای خوبی هستند و الکترون به اشتراک می گذارند.

شش شبه فلز شناخته شده معمولاً بور، سیلیکون، ژرمانیم، آرسنیک، آنتیموان و تلوریم هستند. پنج عنصر به‌طور مرتب دسته بندی می‌شوند: کربن، آلومینیوم، سلنیوم، پولونیوم و آستاتین هستند. در جدول تناوبی استاندارد، تمام یازده عنصر در قسمت پلاتفرمی در بلوک P یافت می‌شوند.

عناصر شبه فلزی
بور
سیلیسیم
ژرمانیم
آرسنیک
آنتیموان
تلوریم

عناصر زیر در دسته شبه‌فلزها جای می‌گیرند:[1][2]

بور
نوشتار اصلی: بور

بور (به انگلیسی: Boron) با نماد شیمیایی B نام یک عنصر شمیایی با عدد اتمی ۵ است.

سیلیسیم
نوشتار اصلی: سیلیسیم

سیلیسیم (به انگلیسی: Silicon) (با سیلیس که دی‌اکسید سیلیسیم است اشتباه نشود) با نماد Si است. عدد اتمی این عنصر ۱۴ است و چهار الکترون در لایهٔ ظرفیت دارد.سیلیسیم جامد بلوری است که درخشش فلزی آبی خاکستری دارد.

ژرمانیم
نوشتار اصلی: ژرمانیم

ژرمانیوم سی و دومین عنصر جدول تناوبی است. ژرمانیوم یکی از اعضای مهم خانواده نیمه‌رساناها می‌باشد و در صنعت نیمه‌هادی کاربرد فراوان دارد. نام این عنصر لاتین واژه ژرمن (آلمان) است.

ژرمانیم عنصر شیمیایی است که با نشان Ge و عدد اتمی ۳۲ در جدول تناوبی وجود دارد.

آرسنیک
نوشتار اصلی: آرسنیک

آرسِنیک یا ارسنیک که در فارسی به اکسید آن مرگ موش و سولفید آن زرنیخ گفته می‌شود، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی با علامت As مشخص است و دارای عدد اتمی ۳۳ است

آنتیموان
نوشتار اصلی: آنتیموان

آنتیموان (به انگلیسی: Antimony) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است. نماد شیمیایی آن Sb و عدد اتمی آن ۵۱ است.

تلوریم
نوشتار اصلی: تلوریوم

تلوریم یک جامد درخشان نقره‌ای سفید است و با نماد Te آن را نشان میدهند.تلوریم یا تلور عنصری با عدد اتمی ۵۲ است.

منابع
  1. E. Sherman and G.J. Weston (1966). Chemistry of the non-metallic elements. Pergamon Press, New York. p. 64.
  2. Boylan, P.J. (1962). Elements of Chemistry. Allyn and Bacon, Boston. p. 493.
  3. Liu, E (1978). "Fluorination of dimethylmercury, tetramethylsilane and tetramethylgermanium. Synthesis and characterization of polyfluorotetramethylsilanes, polyfluorotetramethylgermanes,bis(trifluoromethyl)mercury and tetrakis(trifluoromethyl)germanium". Journal of Organometallic Chemistry. 145: 167. doi:10.1016/S0022-328X(00)91121-5.
  4. Schnepf, Andreas (2008). "Metalloid Cluster Compounds of Germanium: Synthesis – Properties – Subsequent Reactions". European Journal of Inorganic Chemistry. 2008: 1007. doi:10.1002/ejic.200700969.
  5. Casiot, C (2002). "Optimization of the hyphenation between capillary zone electrophoresis and inductively coupled plasma mass spectrometry for the measurement of As-, Sb-, Se- and Te-species, applicable to soil extracts". Spectrochimica Acta Part B Atomic Spectroscopy. 57: 173. doi:10.1016/S0584-8547(01)00365-2.
  6. Chasteen, Thomas G.; Bentley, R (2003). "Biomethylation of Selenium and Tellurium: Microorganisms and Plants". Chemical Reviews. 103 (1): 1. doi:10.1021/cr010210. PMID 12517179.
  7. «Polonium-210 Information Sheet» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۰.
  8. Rubin, K (1997). "Degassing of metals and metalloids from erupting seamount and mid-ocean ridge volcanoes: Observations and predictions". Geochimica et Cosmochimica Acta. 61: 3525. doi:10.1016/S0016-7037(97)00179-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.